Na een studie Psychologie (afgestudeerd op liefde en hartstocht) had Marian Donner aanvankelijk goede banen in de politiek en het ontwikkelingswerk, maar eindigde ze haar carriere in het nachtleven. Aanvankelijk als bardame in club Bitterzoet, daarna als telefoniste bij een escortbureau. Ze is familie van elke andere Donner, ook van de zogenoemde Donner-party waarvan de leden elkaar in 1846 in Sierra Nevada wegens grote hongersnood opaten, en schreef twee romans, 08.30 uur: opstand en Lily. Ze heeft een column in De Groene Amsterdammer, en schrijft geregeld essays voor NRC Handelsblad, De Volkskrant en, wederom, De Groene Amsterdammer.
In 2019 verscheen haar Zelfverwoestingsboek, waarvan de vertaalrechten inmiddels verkocht zijn aan Italië, Duitsland, Frankrijk, Spanje en Polen. Begin 2022 volgde De Grote Weigering, een essay over klimaat, kapitalisme, kwantummechanica en miljardairs op Mars. Eind 2024 verscheen de essaybundel Rooksignalen (een hoofdkussenboek) over de wereld die we meekregen en degene die we doorgeven.
Naar aanleiding van De Grote Weigering schreef Knack: ‘Marian Donner, kwam via de grote poort de Nederlandse filosofie binnen met het baldadige Zelfverwoestingsboek, waarom we meer moeten stinken, drinken, bloeden, branden en dansen. Het was een heerlijk punky oproep om alles te doen uit de onder titel, het afwijkende, vreemde en ambivalente te omarmen en vastgeroeste denkkaders te doorbreken.
Dat ze bij Marcuse uit zou komen, was ergens wel te verwachten. In De grote weigering is ze scherp en betoont ze zich een soort Slavoj Zizek van de Lage Landen, die van de ene postmoderne filosoof zonder de minste hapering overspringt naar de andere hedendaagse sf-film.’
Marian Donner geeft lezingen over populaire cultuur, media en technologie, en alle overige pijnpunten van het moderne leven in de 21e eeuw.
Vragen en/of verzoeken kunt u richten aan:
info@mariandonner.nl
m
m
m
After studying Psychology (graduating with thesis’s on love and passion), Marian Donner initially had good jobs in politics and development work, but ended her career in the nightlife of Amsterdam. Initially as a bartender in club Bitterzoet, then as a phone operator at an escort agency. She is related to every other Donner, including the so-called Donner Party whose members ate each other in Sierra Nevada in 1846 due to famine, and wrote two novels, 8:30 am: Revolt and Lily. She has a column on media in De Groene Amsterdammer, and writes essays for NRC Handelsblad, De Volkskrant and, again, De Groene Amsterdammer.
In 2019 her Book of Selfdestruction was published, the translation rights of which have since been sold to Italy, Germany, France, Spain and Poland. The Italian edition is now in stores! She lectures on every topic, from pop culture, media and technology, to all the other pain points of modern life in the 21st century.
Hoi ik wilde even zeggen dat ik erg onder de indruk was van je artikel in de groene over de mannen in de gefeminiseerde maatschappij! Prachtig geschreven en fijn om te weten dat er nog vrouwen zijn die kritisch feminisme op een humoreuze en genuanceerde manier uit weten te dragen! Bedankt! Groetjes Leonie Dronkert
Ik sluit me graag aan bij Leonie. Prachtig stuk! Ik ben meteen je website gaan lezen en wil nu ook je romans hebben.
Dank!
Herhalingen zijn vervelend, bij drie gaat er een andere kassa open. Sluit me aan in de rij: ben fan. Wat een gewelidge topstukken van je hand gelezen. Dank!
In de VK van 5 mei las ik je stuk ‘omarm de loser’. Voor mij even balsem voor de ziel. Vooral het stukje ‘deze wereld valt toch ook niet te begrijpen’ met voorbeelden raakt precies aan hoe ik al heel lang de wereld ervaar. En ik snap maar niet waarom mensen in mijn omgeving die gemoedstoestand niet herkennen. Verhalen helpen erg om weer samenhang te ervaren. Dus dank voor jouw verhaal!
Leuk en tevens sterk geschreven; geweldig stuk bij de Volkskrant! (‘Omarm de loser’)
Bedankt voor jouw scherpe en intelligente observatie, neergeschreven in de Volkskrant van vandaag; ‘een ode aan de loser’. Ik herken alles in je stuk. Fijn om te lezen dat nog iemand ‘het door heeft’ 😉 Ik heb daarom ook de behoefte om je dit op een of andere manier te laten weten. Bij deze!
Leve de sukkel! Goed stuk Marian.
Bedankt, dat geeft de burger moed.
Ook ik wil je bedanken voor je prachtige artikel over de loser. De zin ‘Dat er geen plek voor je is betekent niet dat je geen plek verdient’ zou ik het liefst gekalligrafeerd boven mijn bed willen hangen 🙂
Goed stuk over identiteitspolitiek in Volkskrant
Bedankt voor de mooi geschreven en heldere analyse over vrijheid in de Volkskrant.
Heel mooi stuk: Waar is de nostalgie van weleer? Saudade en de kunst van het afscheidnemen. Dank. Kent de tijd na het einde van de geschiedenis ook een eigen begin van jaartelling? Mijn voorstel zou zijn het moment waarop The KLF zijn geld op het strand verbrandde: 23 augustus 1994.
Inderdaad een erg goed essay in De Groene over de ‘nostalgie van weleer’. In het bijzonder de verbinding met Fukuyama’s Einde van de Geschiedenis trof me: de groeiende macht van het (digitale) monopoliekapitalisme, de commerciële inkapseling van ‘countercultures’ en het geleidelijk stil zetten van de tijd door de blijvende beschikbaarheid van beelden van weleer. In ieder geval voor het rijke Westen lijken me dit valide en heel interessante waarnemingen.
Geweldig stuk in de De Groene (In medias res) over de idiotie van reclame met de boodschap van jezelf altijd maar verbeteren. Succes straalt af op het product (komt door je deo!) maar mislukking ligt aan jezelf. Het is zo veelvoorkomend dat je ook hier weer aan gewend lijkt te raken – of onverschillig. Met jouw stuk in je achterhoofd zie ik weer scherp hoe bizar het is. Dank daarvoor.
Ik ga niet dansen op een bar, maar wel weer naar Tenacious D luisteren. En , godbetert, een keer Kanye West Spotifyen. En onthouden dat de mens zelf geen stuk techniek is. Vooral dat.
“of bij Bol” — dat meen je toch niet? mijn levendige interesse is danig verflauwd… of snap ik de gap niet? of overschat jij je publiek qua ironie?
jaja, ik weet het, “streng”…
lijkt me wel een leuk boek
Na het boek ‘Nooit meer een zelfhulpboek’ van Dominique Haijtema, nu dit boek. Ik mag weer gewoon mezelf zijn. En niet eens de beste versie, waar ik zo lang naar op zoek geweest ben en nooit gevonden heb.. Haha.
ik vond je stukje in de Volkskrant over het wel/niet roken verademend
eindelijk een ander geluid dan van die calvinistische, je een schuldgevoel aanpratende dominees
bedankt!
Goed artikel in de NRC, heerlijk die benadering van het mag er allemaal zijn.
Ik vind je zó lief..!!
(Dit na het op deze maandagochtend tot me genomen te hebben stuk in NRC)
Termen als ‘Ratrace’ en ‘neoliberalisme’ enerzijds en de Nederlandse 36 urige werkweek en het royale aantal wettelijke en bovenwettelijke verlofdagen anderzijds. Dat rijmt niet met elkaar. Pleidooi voor roken vind ík daarentegen een verademing!
Hoi Marian
dat was een leuk gesprek, vooral je grote belangstelling voor het Pornocratie-verhaal en Jenny d’ Héricourt deden me plezier. Laten we e-mail adressen uitwisselen, dan kan ik je materiaal sturen en kunnen we het er verder over hebben.
Ja, als je dat wil natuurlijk,
ik hoor het wel,
ciao
Dirk
Ik hoorde je vandaag voor het eerst op radio 1 in Vlaanderen, en meteen je boek Zelverwoesting gekocht, you made my day ! Ik ga straks drinken hoor, op jou!
Het is vooral die laatste zin van jouw In medias res (7/2) die ik zo herken. Mijn irritatie over menig kunstenaar of coach is dat ze zich onschuldig lijken te wanen. Vanuit de onschuld oordelen en een hand reiken aan die ander. Zoals jij zegt zich gezuiverd weten. Jij geeft woorden als een steun in de rug verder te gaan in wat op zijn best waarachtig is in al zijn onduidelijkheid, verradelijkheid en grijsheid. Prachtig en dank.
Marian,
Ik vind jou één van de meest originele en nuchtere stemmen in het Nederlandse publieke debat van dit moment. Het is dus met enig afgrijzen dat ik je in je column ‘De nieuwe sheriff’ het op zie nemen voor Roman Polanski. Ja, de man heeft nare dingen meegemaakt, maar daar kunnen de minderjarige meisjes die hij heeft verkracht weinig aan doen. Iemand die weerloze kinderen zo schaadt, verdient het om weg te rotten in een cel, niet om door de culturele beau monde in het zonnetje te worden gezet. ‘
Deze zaak heeft ook geen enkele gelijkenis met die van Woody Allen, die inderdaad gecompliceerder ligt dan soms wordt gedacht. Dat je de weigering van zijn uitgever om zijn autobiografie te publiceren kritiseert is volledig terecht (zelfs als hij wel schuldig zou blijken te zijn, al mag hij dan natuurlijk bij bij Polanski plaatsnemen in dezelfde cel).
Door de daden van een pedofiele serieverkrachter zo te bagatelliseren, steek je een mes in de rug van alle kinderen (en volwassenen) die slachtoffer zijn van misbruik en daar een leven lang psychische schade van ondervinden.
Hallo Marian
Ik las je artikel “Een beetje meer overdaad zou ons goed doen” in Migros Magazine.
Ik vind uw mening zeer interessant en uitdagend…wat vast en zeker uw bedoeling is! 😉
Helaas heb ik moeite met de “schuldvraag”, omdat die te algemeen en sponsachtig lijkt. Ik wil graag meer weten over de ervaringen waarop u uw verklaring baseert.
Ik weet dat we in een kapitalistische wereld leven en dat het niet makkelijker is om te leven ondanks meer “kansen” voor velen, maar uw uitspraken lijken me alsof geen enkele burger verantwoordelijk is voor zijn woonsituatie en dus ten onrechte de gevolgen moet dragen en ik ben het daar niet mee eens.
Ons neoliberale economische systeem is ook door mensen geschapen en daarom is niemand iets te verwijten.
Maar misschien heb ik uw verklaring verkeerd begrepen of geïnterpreteerd en wil ik daarom graag meer inzicht hebben in uw overwegingen.
Met vriendelijke groet
Heinz uit Zwitserland
Omdat ik geen Nederlands ken, is de tekst in de vertaler gemaakt. Helaas kan ik “alleen” Duits spreken. 🙂
Vertaald met http://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Dag beste Marian, ik heb na het lezen van een artikel met u in de “Dag allemaal” in 2019 uw “Zelfverwoestingsboek” aangeschaft en sindsdien al meermaals gelezen. Het is een verkwikking eens een kritische stem te horen in onze prestatiemaatschappij. Niet iedereen is voor de “ellebogenmentaliteit” in de wieg gelegd of wil in een keurslijf geduwd worden. Ik wil gewoon laten weten dat het vele mensen niet onberoerd laat en dat het deugdzaam is dat iemand eens een stem geeft aan de zogenaamde “losers”. Want een groots dichter zei ooit; Hij die “niet in de wereld past” is altijd dicht bij zichzelf te vinden. Ik denk dat het Herman Hesse was. “Aan de grond in londen en Parijs heb ik ook intussen aangeschaft :). Ik weet dat ik hier waarschijnlijk gewoon wat open deuren heb ingetrapt maar ik wou dit gewoon even kwijt.
Met vriendelijke groet uit Belgie.
Beste Marian,
Met plezier las ik jou stuk in de Groene Amsterdammer “een kosmische tragedie”. Ik ben regisseur van een stuk die, denk ik, gaat aan jou wensen voldoen. De hoofdpersonage strijdt tegen zijn samenleving, denk niet over zichzelf na, en ja, uiteindelijk sterft hij. Verfrissend? Kom naar Lux in Het Amsterdamse Theaterhuis in October en laat mij weten of het is wat je aan het zoeken bent!
Ik ben Argentijn en ben bezig met het afronden van mijn boek TEGENHULP – GELUKKIG IN HET VERKEER. VOOR EEN HEDONISTISCHE OPSTAND. Ik heb het rapport van Aldara Martitegui gelezen en was gefascineerd. Je zegt dingen waar ik het helemaal mee eens ben. Het heeft me geschokt. Ik ben 68 jaar oud, ik ben filosoof en heb onlangs EROTISCHE ETHIEK gepubliceerd. POLITIEK. MANAGEMENT EN TECHNOLOGIE VAN DE PLEZIERS (2020) EN BARBARISCHE LIEFDES. DE POLIAMOR EN HET BESLAG VAN DE PATRIARCHALE MONOGAMIE. Ik woon in het binnenland van Argentinië en alles vanaf daar is erg moeilijk. Ik schrijf hem als een schipbreukeling die een fles in zee gooit. Zou je een proloog van 1 of 2 pagina’s kunnen schrijven voor mijn boek, om de klap te geven die mijn carrière nodig heeft nu de jaren op me wachten? Denk maar na en uw naam zal mijn werk benadrukken. Over 2 maanden zal ik met het voltooide boek zijn en het zal worden gepubliceerd in een van de beste Argentijnse uitgeverijen PROMETEO. gespecialiseerd in filosofie en sociale wetenschappen. Ik wacht op een eerste antwoord. een grote knuffel. mij. mail is: abelardo.barra@gmail.com
Lieve Marian Donner,
Ik lees je graag en vermoed daardoor dat je een prettig mens bent. Maar als ik je stoere praat over ongezond leven lees, stel ik me je voor met longkanker of een zuurstoffles – niet dat ik nu wil zeggen dat je een erge ziekte verdient, integendeel – en dan denk ik niet dat dat komt door het kapitalisme, maar dat heb jíj dan gedaan.
Zeer goed stuk in de Volkskrant vandaag.
De jongen, de mol, de vos en het paard (The Boy, the Mole, the Fox and the Horse)
Boek van Charlie Mackesy
Een heel mooi boek voor je zoontje.
Ik las wat je schreef over hem in DE STANDAARD – DSL 22/07/2022
Niets begrijpt mw Donner van de oorzaak van obscene rijkdom zoals ze die aan de orde stelt in een leuk stukje in de lopende Groene. Geen wonder ook. Ze is broodschrijver en kundig taalsmid waarvan het gevaar is dat ze dingen waar lijkt te kunnen maken in een proces dat ik zelfbegoocheling noem. De markt is een suf willoos en weerloos mechanisme dat zo goed als neutraal, althans willekeurig middelen verdeelt. De ellende, de scheefstand, de 1% is het produkt van het Westerse burgerlijk recht : https://gerlagerweij.com
Yo yo! Verschwende deine Jugend van D.A.F. The great Shark Hunt van Hunter S. Thompson. Howl! The Wisdom of Insecurity. Marian, ik kan er wat mee. Het pleidooitje voor bescheidenheid in Groene 27-7, ook daar kan ik wat mee. Dank je wel. Ik ga maar eens aan de slag met je zelfverwoesting en je weigering. Het klinkt voor mij naar new identity process. GO!
Marian, heerlijk jouw ‘emancipatie’ opinie in NRC vandaag! Zo eens met je analyse en met de strekking! Spread the word: stink!
Beste Marian,
Ik heb met veel plezier je stuk in het NRC gelezen van afgelopen zaterdag. Helaas moest mijn vriend me er op attenderen je dat te laten weten in plaats van dat het zelf in me op kwam je een compliment te schrijven:). Maar zo zie je (/ik) maar weer dat je toch wat aan die mannen hebt. Ik vond het duidelijk, overtuigend en gedurfd en ga naar aanleiding ervan je meer volgen/lezen!
Vriendelijke groet!